در واقع Bandwidth به معنی پهنای باند می باشد و به حداکثر میزان داده های انتقالی در شبکه در یک زمان معین اطلاق می شود، اما Throughput که به معنی توان عملیانی میباشد میزان داده ای است که می تواند در شبکه در طی مدت زمان خاصی رد و بدل شود.
در واقع تئوری پهنای باند یا Bandwidth حداکثر میزان اطلاعاتی است که یک رسانه اطلاعاتی در یک وهله زمانی معین می تواند از خود عبور دهد. زمانیکه شما مثلا می گویید Bandwidth کابل شبکه ما 100 مگابیت بر ثانیه است به این معنی است که این کابل شبکه در هر ثانیه در اوج کار خود در نهایت می تواند 100 مگابیت اطلاعات را در یک ثانیه از خود عبور دهد . البته ما واحد های زمانی مثل Bit Per Second یا بیت در ثانیه ، Kilobit Per Second یا کیلوبیت در ثانیه و حتی Gigabit Per Second یا گیگابیت بر ثانیه را هم در این اندازه گیری داریم. این واحد ها بصورت اختصار به شکل Bps, Kbps, Mbps, Gbps شناخته می شوند.
همه ما میدانیم که هیچوقت سرعت واقعی شبکه شما به سرعتی نمی رسد که در پهنای باند رسانه های شبکه شما عنوان شده است و سرعت رد و بدل شدن اطلاعات در شبکه شما همیشه پایینتر از چیزی است که روی کابل ها و رسانه های آن نوشته می شود. در واقع ما یک سرعت اسمی یا آزمایشگاهی داریم که بر روی تجهیزات ما ثبت شده است و هیچوقت ما به این سرعت در محیط واقعی نمی رسیم و همچنین یک سرعت واقعی داریم که در شبکه ها واقعیت ترافیکی را مشخص می کند.
در واقع Throughput میزان داده ای است که در محیط واقعی در شبکه شما رد و بدل می شود. Throughput همان سرعتی است که شما در واقعیت امر به آن دست پیدا می کنید و Bandwidth همان سرعت رویایی و ایده آلی است که فقط بصورت اسمی قابل مشاهده است.